Heb jij ze nog? Ergens achterin een kast heb ik nog een map vol werkjes liggen. Gemaakt op school. Koppoters, vissen van vouwblaadjes en creaties van gescheurd papier, wasco, ecoline en vingerverf. Allemaal hebben ze één ding gemeen: mijn naam. Soms zijn de letters zo groot dat de tekening erbij in het niet valt.
Eerst zette juf mijn naam erop, maar al snel leerde ik die zelf schrijven. Zo wist mijn juf aan welke ouders ze wat mee naar huis moest geven. Maar het is meer dan dat. Het kan natuurlijk slecht ontwikkelde fijne motoriek zijn. Of geldingsdrang.
Mensen hebben drie psychologische basisbehoeften: aan autonomie, verbinding en competentie. We willen erbij horen, vooruitgang boeken in dingen die we belangrijk vinden én we willen eigen keuzes kunnen maken. Ook in ons werk, dat zo’n groot deel van ons leven inneemt.
Hoe belangrijk is het voor jou om te laten zien wat je kunt, en daar erkenning van anderen voor te krijgen?
Een paar dingen die je kunt doen om je werk te personaliseren:
- Besteed tijdens een klus extra tijd aan de onderdelen die je het leukst vindt.
- Hou je ogen en oren goed open en kijk waar je je talenten extra kunt inzetten. Ben jij een “mensenmens”? Bied aan om een nieuwe collega te ontvangen en rond te leiden.
- Vind je een taak saai of vervelend? Denk na over de reden waarom je die taak doet. Natuurlijk, het is een onderdeel van je functie. Maar kun je ook iets bedenken wat de taak voor jou persoonlijk de moeite waar of belangrijk maakt?
Door je eigen stempel op je werk te zetten maak je het meer van jezelf. Persoonlijker. En dat voelt fijn. Een grote handtekening is niet eens nodig.
[mailerlite_form form_id=7]