Een kind leren fietsen. Wegrijden en stoppen, opletten en het stuur recht houden. Je hebt er een flinke portie geduld voor nodig. En een beetje conditie om de vele rondjes mee te kunnen rennen. Terwijl je kind door te oefenen steeds meer het evenwicht op het zadel vindt, moet jij een goede balans vinden tussen haar ondersteunen en loslaten. Best eng. Vallen hoort erbij. En weer opstaan. En tenslotte gaan de zijwieltjes eraf en rijdt ze zelfstandig weg. Over een paar jaar moet ze alleen naar school fietsen door het drukke verkeer, maar daar denk je liever nog niet aan.
Je medewerkers loslaten is ook ingewikkeld. Moeilijker zelfs: kijk maar hoeveel managers maar achter hun medewerkers aan blijven rennen, ook als de inwerkperiode al lang achter de rug is. Micromanagen heet dat met een lelijk woord en het is dodelijk vermoeiend. Voor jezelf, maar vooral ook voor je medewerker. Tijd en aandacht die jullie allebei nuttiger kunnen besteden.
Hoe geef je autonomie zonder dat je medewerkers hun knieën stukvallen bij het zelf fietsen? Door jobcrafting te ondersteunen en stimuleren. Jobcrafting is het zelf aanpassen door medewerkers van hun eigen werk, waardoor het beter bij hen past: geen confectie, maar maatwerk dat aansluit bij wie ze zijn, wat ze willen en wat ze kunnen.
Ervaar hoe stoppen met micromanagen jou en je medewerker meer ruimte geeft. Meer weten? Stuur me een bericht.